اولین بار نیست که بعد از انتشار محتوایی اهانت آمیز در تلویزیون و سینما، این زخم کهنه را بصورت شعر می نویسم.
وقتی این سلسله ی "تکرار"ی همچنان ادامه دارد، هزار شعر و فریاد هم کم است.
برای خیلی ها این مساله چنان عادیست که با پز روشنفکری بگویند : "مگه چی شده، فیلمه دیگه"

میری، تی تی، وارش، فراری، جوکر، خاتون، شبکه باران و فیلمفارسی های دوران ما، بارها بخاطر محتوای اهانت آمیزشان به فرهنگ و هویت گیلان، مورد اعتراض افکار عمومی بوده و هرکه دلش برای این خاک طپیده، سعی کرده به نحوی صدای اعتراضش را به گوش سازندگان این آثار برساند.

هرچند در این بین صدای مردم همیشه صدای برتر بوده، اما سهم سلبریتی ها، چهره های معروف و سیاستمداران گیلانی در این میان حلقه ی گمشده است!
هرچه مردم از اعماق وجود اعتراض کرده اند و فریاد زده اند گیلانی باید به زبان و تاریخ خودش افتخار کند، در عوض آنها مدام تخریب چهره گیلانی ها را "تکرار" می کنند و هنرمندان گیلانی خاموشند!

تافته های جدابافته و مشهور گیلانی که از اصالت خود فقط محل صدور شناسنامه را به ارث برده اند، در نهان زبان مادری و گیلک و تالش بودن را مایه ی سرافکندگی می دانند و در پایتخت خود را فارس جا می زنند!
حتی یکبار، فقط یکبار صدا نزده اند که آهای من هم بعنوان یک گیلانی به این تخریب سیستماتیک اعتراض دارم! یا سعی کنند با اثر هنری خود به مقابله با آن محتوای خطرناک بروند، محتوایی که نسل کودک و نوجوان این خطه را نسبت به هویت خود دلسرد و بدبین کرده.

با شما هستم خانم یا آقای هنرمند و چهره مطرح و رجال سیاسی بومی، هرچقدر سنگ مردمی بودن به سینه زدید، اما برای دفاع از هویتتان هرگز یک بار پیشاپیش مردم برنخواستید، جلوی این تخریبها نایستادید، حافظه مردم این سکوت و غیبت منفعت طلبانه را از یاد نمی برد

#تکرار...

شعر و اجرا : میلاد جهان