Телеграм канал «Ибтасим.»

#tarjimaturk Shunday bo‘lganmisan-ki, hayotning o‘rtasiga kelib, ichingda o‘limdan boshqa hech qanday yutug‘ing qolmagandek tuyulgan; qo‘llaring bo‘sh, yuraging esa yolg‘iz. Umring birin-ketin so‘lib ketgan, xayollaring shamolda uchib ketgan barglar misoli sochilib ketgan. Yo‘llaring tig‘iz ko‘chalarga olib borgan, qadamlaring esa doim orqaga qayta-qayta yurib kelgan. Har tong quyosh yana bir bor tug‘ilayotganida, sen esa zulmat changalida yo‘qolib ketgansan. Ammo baribir, barcha narsaga qaramay, bir joylarda umidning kichik bir chirog‘i yonadi; yana boshlash uchun bir sabab topasan. Chunki hayot, qanchalik og‘ir bo‘lmasin, baribir yashashga arzigulikdir. Film: “Do‘stimning uyi qayerda?” @ibtasimaa

Azobning eng yomoni shundaki — hamma narsani tushunadigan aqil bo‘lishi, lekin hamma narsadan aziyat chekadigan yurakka ega bo‘lishdir. @ibtasimaa

O‘ylaysan — yetib borish oson deb. Qadamlaringdan oldin yuraging chopadi. So‘ng yuraging holdan toyib hansiraydi va sen yo‘lning o‘rtasida to‘xtab qolasan — na manzilga yetgansan, na orqaga qayta olasan. @ibtasimaa

Na tushkunlik — mening kiyimim, na g‘amlar — meni sindira oladi. Yaram qaysar, olovning achchiq kuydirig‘i bilan bitadi. Ko‘z yoshingni ichgin, uning achchig‘ini asal deb bilgin, chunki shamlarni yutib ketayotgan olov ham baribir jilmayib turadi. @ibtasimaa

يومكم سعيد ومبارك)

Ey Alloh, yuragimni yengillat, chunki unda faqat Sen biladigan darajada og‘riq bor. @ibtasimaa