3. Оғуз компоненти ва туркий тилларда тарқалиши
Хоразмий иқтисодий ҳудудига кирган оғуз қабилалари (милодий VIII–X асрлар) савдо, солиқ йиғими ва маҳсулот алмашинувида “данг” атамасини қабул қилган. Бу ерда оғузларнинг хоразмий шаклини окс (Амударё) ҳавзасидаги массагетлар – аугасси деб номланган қадимги қабилалар билан боғлаш керак, чунки бу Марказий Осиёнинг қадимги қатламини ташкил этади. Массагетлар (Геродот тасвирида) окс атрофидаги кўчманчи-милитаристик жамиятлар бўлиб, уларнинг тили ва маданияти оғуз туркий илдизига асосланган. Оғузларнинг кўчманчи-ярим кўчманчи ҳаёти атаманинг Евроосиё ҳудудига тарқалишига хизмат қилган (Golden, 1992). Масалан, оғуз-қипчоқ алоқалари орқали атама қазоқ “теңге”, турк “денге” ва бошқа шаклларга айланган. Бу ривожланиш компаратив этимологияда исботланган: прото-туркий *teŋ- илдизи хоразмий диалектларда “данг” шаклида сақланган ва оғуз миграцияси орқали кенгайган.
Бу оғуз тилининг қадимги илдизи ҳозирги Хоразмда ҳам сақланиб қолганини кўрсатади – у Аль-Бируни (973–1048) ва аль-Хоразмий (780–850) учун она тили бўлганидек, ҳозирда ҳам хоразмий ўзбеклари учун родной тилдир. Оммавий қидирув тизимларида (Google) атаманинг “монгол келиб чиқиши” ҳақидаги хатоликлар кўп, чунки улар чуқур тарихий контекстни ҳисобга олмайди. Аслида, хоразмий-оғуз қатлами бу илдизнинг асосий ҳалқасидир.
4. Семантик ривожланиш босқичлари
Тарихий жараёнда “данг” атамаси қуйидаги семантик босқичларни босиб ўтган (компаратив семантика асосида): илк босқичда ўлчов ва баравар улуш (хоразмий ўлчов тизимларида); иккинчи босқичда металл вазни ва нисбат (археологик топилмаларда исботланган); учинчи босқичда пул бирлиги (танга, теңге) – савдо амалиётида; замонавий босқичда математик ва ҳуқуқий терминлар (теңглама, теңлик).
Демак, илк маъно “тенг нисбат” бўлиб, пул маъноси кейинчалик юзага келган. Бу ривожланишни Wikipedia каби манбалар содdalaштириб, фақат пул маъносига урғу беради, илмий чуқурликни йўқотади.
5. Славян тилларига таъсири: Рус “денга/деньги”
Қадимги рус манбаларда (XII асрдан, масалан, “Русская Правда” да) “денга” шакли учрайди, кейинчалик “деньги” га айланган. Кўпчилик тилшунослар (Fasmer, 1986; Vasmer, 1953) буни туркий тиллардан олинма деб ҳисоблайди, аммо хоразмий-оғуз илдизини таъкидлайди. Шаклларнинг фонетик таққоси: туркий (хоразмий-оғуз) да “данг / танг”; қадимги русда “денга”; замонавий русда “деньги”; фонетик ўзгаришлар d/t адаптацияси ва нг > нк сифатида табиийдир.
Бу ўзгаришлар славян фонетикасига мос: билбиал эксплозивлар ва назалларнинг адаптацияси табиийдир. Савдо йўллари (Волга-Қипчоқ алоқалари) орқали ўтиш исботланган. Аммо Wikipedia да бу фақат “туркий” деб келтирилади, хоразмий марказийлигини инкор этади, чунки манбалар кўпинча иккиламчи ва нотўғри.
Авесто тилидаги daŋha- сўзига яқин шакл қайд этилади, уни тадқиқотчилари “улуш, қисм, насиб” деб талқин қиладилар. Орта форс манбаларида dānag шакли учрайди, у “донача; кичик ўлчов” маъносида ишлатилади. Соғдий хўжалик ҳужжатларида dang каби шакллар сабт этилган бўлиб, улар қиммат ёки вазн ўлчовини англатади. Бу чизиқ умумий эрон ғоясини акс эттиради: қиммат модда улуш сифатида.
Шунингдек, қадимий ҳинд маданиятида ҳам параллел ривожланишлар кузатилади. Санскрит тилида ṭaṅka/танка сўзи нуқрадан иборат белгиланган вазнли tanga монетаасини белгилайди. Санскрит шакли danakнинг тўғри давоми бўлмаса-да, ғарб эрон ва соғдий терминлар орқали боғлиқлик мумкин: тарихан ṭaṅka вазн ўлчови тушунчасидан келиб чиққан, ҳисоб-китобдан эмас.
Янада эски ўхшашликларни Месопотамияда кузатиш мумкин: аккад тилидаги gin (шумир матнларида gín) “вазн ўлчови”ни англатади. Кейинчалик, аккад тилида šiqlu сўзи ривожланди, ундан библиявий маданиятлардаги шекел номлари шаклланди. Бу чизиқ муҳим принсипни кўрсатади: пул бирлиги вазн бирлигидан туғилади.
Қизиқарлики, қадимий эрмон тилидаги danq шакли “ишора, муҳр, отпечаток” маъносинига эга. “Қиммат ишораси” семантикаси эрмон danqни ўлчаш ва вазн кафолати тизими билан боғлайди, бу ерда муҳр ёки белги металл улушни тасдиқлаган, хусусан эрта чеканкада. Danak/dangга фонетик яқинлиги қиёсий лингвистикада эътиборга лойиқ.