Осында ешкім оқымайтындай жазамын. Біреу күлер-ау деп те ойламайды екенмін. Мұндағы адамдар сонау 2017-ден бірге келе жатыр. Үнсіз оқитындарыңыз үшін алғыс.
Қазір бұл жағдайдан өзімді өзім ғана алып шыға алатынымды білемін. Бірақ соны қабылдау қиын болып тұр. Өмірімде үш тірегім бар еді. Бірі наурыз айында құлады, енді екіншісі шытынап тұр.
Бәрі жақсы секілді, бірақ бірдеңе жетпейді. Ішің босап қалған құмыра сияқты. Алайда «осы себеп» деп ештеңені көрсете алмайсың. Бәрі «не болды?» деп сұрайды. Оларға түсіндіре алмайсың.