‍ «جامعه شناسی علم شناخت واقعیت اجتماعی است»

🌎اتحادیه جامعه شناسان ایرانی در تلگرام (اِجادَت)، فهرست زیر را در حوزه های گوناگون علوم اجتماعی تدارک دیده است. با انتشار آن در کانال های مختلف، به ترویج بینش جامعه شناختی کمک کنیم.

   ✍💌پنج شنبه ۱۴۰۳/۰۱/۳۰✍💌


✍ح.ا.تنهایی
💌جامعه شناسی تفسیری و نظری و درمانی ایران
🆔 @hatanhai

✍احمد فعال
💌تحلیل های نظری در جامعه شناسی و سیاست
🆔 @bayane_azadi

✍هادی خانیکی
💌مجله رسانه فرهنگ
🆔 @resanefarhang

✍کاوه فرهادی
💌انسان‌شناسی یاریگری، توسعه پایدار و زیست‌بوم‌داری
🆔 @kaveh_farhadi

✍اصغر ایزدی جیران
💌آکادمی مردم‌شناسی
🆔 @IzadiJeiran

✍مسعود زمانی مقدم
💌پژوهش کیفی
🆔 @qualitative_methodology

✍فاطمه موسوی ویایه
💌کانال علمی مطالعات زنان
🆔 @womenstudiesisaorg

✍مسعود زمانی مقدم
💌نوشته‌ها، مقالات و دوره‌های آموزشی
🆔 @masoudzamanimoghadam

✍مهران صولتی
💌نقد رادیکال جامعه ایران
🆔 @solati_mehran

✍علی نوری
💌خانواده ایرانی و مسائل اجتماعی
🆔 @iranian_familyy

✍فاطمه موسوی ویایه
💌زنان و مسائل اجتماعی
🆔 @women_socialproblems

✍سعید معدنی
💌هفت اقلیم
🆔 @Saeed_Maadani

✍محمدحسن علایی
💌آکادمی وفاق؛ رویکردهای جامعه‌شناختی
🆔 @sociologicalperspectives

✍حسین شیران
💌جامعه‌شناسی شرقی
🆔 @OrientalSociology

✍حسین پرويز اجلالی
💌جامعه شناس ایرانی
🆔 @iransociologista

✍زهره دودانگه
💌شهر و نظریه اجتماعی
🆔 @urbansocialtheory

✍مینا شیروانی ناغانی
💌جامعه‌شناسی اقتصادی و توسعه
🆔 @sociology_development_economic

✍سیامک زندرضوی
💌جامعه شناسی مردم مدار
🆔 @szandrazavi

✍رضا تسلیمی طهرانی
💌جامعه شناسی عمومی
🆔 @taslimi_tehrani

✍امیر رزاقی
💌جستارهایی در جامعه شناسی اقتصادی و توسعه
🆔 @sociology_economic_development

✍آرش احدی مطلق
💌جامعه‌شناسی و اخلاق
🆔 @Sociology_of_Ethics

✍بی‌تا مدنی
💌مطالعات فمینیستی تفسیری پرگمتیستی
🆔 @sociology_of_sport

✍سودابه حیدری
💌رادیولوگ؛ پادکستِ اجتماعی، علمی و فلسفی
🆔 @Radio_Log

✍حجت اله عباسی
💌مطالعات رسانه و ارتباطات
🆔 @mediaresearches

✍مصلح فتاح پور
💌تحلیل آسیب‌های اجتماعی
🆔 @Analysisisocialproblems

✍نعمت الله فاضلی
💌تحلیل فرهنگی جامعه ایران
🆔 @Drnematallahfazeli

✍فریبا نظری
💌جامعه‌شناسی گروه‌های اجتماعی
🆔 @Sociologyofsocialgroups

✍عادل سجودی
💌جستاری در جامعه شناسی
🆔 @GILsociologist

✍شیرین ولی پوری
💌جامعه شناسی جنایی،فقه الاجتماع
🆔 @criminalsociology

✍💌✍💌✍💌✍💌

🔗Click here to join us:

🆔 @madanibita
🆔 @dr_shirinvalipouri
🆔 @Mohamadzeinaliun

تآسف عمیق!

با بازگشت "ون" خوراک رسانه های بیگانه برای تسلط به مغز جوانان و تعمیق شکافهای اجتماعی را به دست خودمان تامین می کنیم؛ به عنوان یک جامعه‌شناس تاسف عمیق خویش را از این تصمیم ها و برخوردهای نابخردانه اعلام می کنم!

محمدحسن علایی
۳۰ فروردین ۱۴۰۳

🔶️🔸️هر که شد محرم دل در حرم یار بماند ...

(از سری جلسات حافظ‌خوانی)

♦️دکتر محمدحسن علایی

#حافظ

🎗با آکادمی وفاق به آدرس زیر در ارتباط باشید:

@sociologicalperspectives

🔻پیج اینستاگرام بیژن عبدالکریمی برگزار کرد :

✍️🏻 ما و جهان سلطه

🔴 جلسه پنجم

با حضور :
#دکتر_بیژن_عبدالکریمی

۲۸ فروردین ۱۴۰۳

@bijanabdolkarimi

هر بار که ما قهر می کنیم
یک جای دنیا بمبی می ترکد
هیچ اتفاقی هم که نیافتد
دلفین ها خودکشی می کنند
هر بار که ما قهر می کنیم
امنیت گونه ها به مخاطره می افتد
جنگلی آتش می گیرد
یا دست کم پلی فرو می ریزد
...
این بار قهرِ مان طولانی تر شد
چیزی بگو
پیش از آنکه همه‌ی جهان نابود شود
https://www.instagram.com/p/C5zEj5ISVYa/?igsh=cHQ2ZTl1YXk0cDdy

♦وفاق منهی روشنفکران!

✍دکتر محمدحسن علایی
(جامعه شناس)

از نیروهای مدافع کیان کشور و نیز از صاحب نظران منتقد ولی صادق و دلسوز می توان به طور همزمان حمایت و تقدیر کرد لذا به عنوان یک جامعه‌شناس دغدغه‌مند لازم می دانم از نیروهای مدافع کیان کشور مراتب تقدیر و حمایت قاطع خویش را اعلام کنم و همزمان قدردان صاحب نظرانی باشم که در سطح تئوریک به ارتقای توان دفاعی و ديپلماسي کشور اهتمام می ورزند. تردیدی نیست که مردم میهن دوست ایران از اینکه از کیان کشور حراست و پاسداری شود به خویش و نیروهای دفاعی کشور خویش می بالند‌. با این همه آنچه ضرورت بی چون و چرای وضعیت اینجایی و اکنونی ماست ارتقای انسجام اجتماعی و وحدت ملی است که اینجانب به عنوان مولف کتاب "گفتمان وفاق" بارها و بارها و در هر فرصتی و به هر بهانه ای با تمام وجود ضرورت این وفاق ملی را تذکار داده ام تنها تضمین توفیق ما در مقاومت در برابر نظام سلطه جهانی تحقق واقعی مولفه های انسجام بخش و وحدت آفرین گفتمان وفاق و اعتماد به همه‌ی ظرفیت های ملی است‌.

دکتر عبدالکریمی نیز که از دوستان اهل فلسفه و اهل نظر هستند به درستی از نیروهای مدافع کیان کشور حمایت کرده اند ایشان البته باری دیگر به جای کشاندن روشنفکران کشور داخل چتر وفاق؛ گویی با استثنا کردن ایشان درصدد برپایی خیمه ی وفاق برآمدند که با اهمیتی که ایشان به این قشر قائلند سازگار نیست. ایشان در کانال تلگرامی خود خطاب به روشنفکران چنین نوشته است:
"بسیار ناجوانمردانه است که بعد از چهل سال تحریم و فشار به زندگی مردم، حملات سایبری مکرر، ترور شخصیت‌های متعدد و حملات به سربازان ما و کشتن آنها و نهایتاً نیز حمله به کنسولگری ما، که بر اساس قوانین جهانی بخشی از خاک کشور ماست، بر «دفاع مشروع، قانونی و اخلاقی» نیروهای نظامی کشورمان از این سرزمین و این ملت نام «جنگ» بنهیم و از مضرات جنگ سخن بگوییم".

مع الاسف این‌گونه دوگانه سازی های کذایی زمینه ی غفلت از وحدت ملی را فراهم کرده و می کند. نگارنده در ادامه مکاتبات اخیر خویش با دکتر عبدالکریمی در باب "روشنفکران و نظام سلطه" لازم دانستم باری دیگر دو نکته ذیل را با احترام به حضور ایشان متذکر گردم:

اولا حساب بدخواهان معاند را از روشنفکران دغدغه مند جدا کنیم به طور مصداقی کدام یک از روشنفکران چنین ناجوانمردی را مرتکب شده اند که از آن یاد شده است. نکند مصادیق مطروحه مزدورانی هستند که پروژه بگیر برنامه های کذایی رسانه های بیگانه هستند و اگر نه من ندیدم اهل فکر روشن اندیش ایرانی ناجوانمردانه اقدامات ملی و دفاعی را بی محابا انکار و حمل بر جنگ طلبی نمایند.

ثانیا چتر وفاق ملی را نمی توان و نباید با کنار گذاشتن اهل دغدغه و استثنا کردن روشنفکران بر پا داشت فلذا بایستی نسبت به شنیدن صدای منتقدین دلسوز گشوده باشیم و با برچسپ زنی دانسته و نداسته موجبات اعمال محدودیت های بیشتر را فراهم نساخته، ملت خویش را از چنین ظرفیتی برای ارتقای سطح تئوریک مقاومت در برابر نظام سلطه جهانی محروم نسازیم.

♦️تجربه ناتمام در درک بنیادین مدرنیته!

✍دکترمحمدحسن علایی
(جامعه شناس)

🔸️روزنامه همدلی

۲۶ فروردین ۱۴۰۳


https://hamdelidaily.ir/index.php?newsletternumber=2396&page=8

پاسخی به "پرسش دکتر حسن محدثی: سهم مولوی در تاریخ بندگی و فرهنگ انقیاد و تزویر ایرانیان چیست؟"

دکتر حسن محدثی در وبینار "ایرانیان و میراث عرفانی" برگزار شده به تاریخ ۶ فروردین ۱۴۰۳ پس از ایراد سخنان انتقادی خویش پیرامون موضوع وبینار سخنانش را با طرح یک سوال از همه ی اهل فرهنگ به پایان می رساند: سهم مولوی در تاریخ بندگی و فرهنگ انقیاد و تزویر ایرانیان چقدر است؟"

نگارنده به عنوان دانش آموخته جامعه شناسی و از پژوهندگان و علاقمندان میراث ادبی و عرفانی ایران زمین ضمن همدلی با برخی از فرازهای انتقادی در طرح بحث مذکور، پاسخی اجمالی به پرسش مطروحه تقدیم می دارد.
محدثی با طرح مفهوم "سنت آرایی" به آسیب شناسی "بازار مولوی" از وجه نظر جامعه شناسی فرهنگ می پردازد و با تاکید بر تفاوت جهان شناسی مولوی با عالمیت و زیست جهان جدید از شیوع تلفیق های ناهم‌ساز از سوی اهل فرهنگ ایران و ارائه آن در بازار پر رونق "مولوی فروشی" سخن می گوید که به نظر نگارنده فارغ از ترکیبات و عباراتی که ایشان در شیوه ی بیان آن به کار می بندد طرح بحث قابل تامل و اندیشه برانگیزی‌ست.

ایشان به عنوان مثال به خطای دکتر عبدالکریم سروش در انتساب وجه پلورالیستی به اندیشه های مولانا اشاره می کند و با استدلال فوق الذکر مبنی بر تفاوت در صبغه هستی شناختی پلورالیسم و جهان شناسی سنتی مولانا ادعای دکتر سروش را به زیر پرسش می برد‌. در جایی دیگر هم فی المثل به تلفیق های ناروا بین فیزیک کوانتوم و آرای مولوی که در آثار جناب محمدتقی جعفری صورت پذیرفته است اشاره می کند.
در خطوط فوق الذکر و مثال های از این دست می توان با دغدغه محدثی در طرح بحث "سنت آرایی" در زمانه ی ویران شدگی سنت نکات تامل برانگیزی یافت و با اصل دغدغه وی آشنا شد‌ و همدلی کرد.

محدثی البته با استخدام تعابیری مثل "زیست انگلی" و انتساب آن به شاعران درباری و صله بگیری چون حافظ به نظر می رسد با نوعی ستیزه جویی با این میراث مواجهه پیدا می کند که البته ناشی از خطایی بزرگتر در سطح معرفت شناختی می باشد. وی دقیقا به همان آفتی دچار می شود که خود به درستی آن را در دیگران تشخیص داده است و آن تحمیل (و تلفیق) اپیستمه مدرن به نظام معرفتي پیشامدرن است و این در طرح پرسش او نیز مشهود است؛ آنجا که از سهم مولانا در تاریخ بندگی و فرهنگ انقیاد و تزویر ایرانیان پرسش می کند.
اساسا هم اهل فرهنگی چون سروش و جعفری و مهدوي و ... که محدثی از ایشان انتقاد می کند و هم خود وی از یک آسیب یکسان رنج می برند که به زعم نگارنده محصول یک نوع تجربه ی ناتمام مدرنیته در اندیشه ایشان است و آن آسیب ها ریشه در این تجربه ی عقیم در عدم درک بنیادین مدرنیته دارد. به نظر می رسد محدثی خودآگاهی به آسیب خویش ندارد. اساسا آنچه که وی از مولانا یا هر یک از مشاهیر متعلق به عالم سنت انتظار دارد انتظاراتی مبتنی بر "سوژگی" و ظهور سوژه مدرن در عالم جدید است که اساسا با مفاهیمی مثل "بندگی" در تعارض قرار می گیرد. دوگانه سازی ضمنی از آزادی (دوران مدرن) و نشاندن آن برابر انقیاد (پیشا مدرن) در طرح سوال محدثی ناظر به همین خطای شناختی و درک غیربنیادین از تحولات مدرن و ظهور عالم جدید می باشد. محدثی همچنین "به رسمیت شناخته نشدن بدن و سرکوب نیازهای طبیعی انسان" در آثار مولوی و امثالهم را عاملی در بسط فرهنگ تزویر در میان ایرانیان معرفی می کند.
بی تردید بازخوانی انتقادی متون متعلق به عالم سنت ضرورت دارد که ملاحظات دکتر حسن محدثی نیز باری دیگر اهمیت آن را برجسته می نماید که در جای خود شایسته توجه است. سخن آخر این که محدثی منتقدانه به سراغ میراث عرفانی می رود اما تحول تاریخی از عالمیت سنتی به عالمیت مدرن و تفاوت های بنیادین آن را به تعیین سهم این یا آن فرد در تاریخ تقلیل می دهد.

♦️تجربه ناتمام در درک بنیادین مدرنیته!

✍دکترمحمدحسن علایی
(جامعه شناس)

🔸️روزنامه همدلی

۲۶ فروردین ۱۴۰۳


https://hamdelidaily.ir/index.php?newsletternumber=2396&page=8

♦️چرا از کمپین دکتر عبدالکریمی حمایت نکردم!

✍دکترمحمدحسن علائی
(جامعه شناس)

ما درس "خشونت ذاتی جامعه توسعه‌نیافته" و "خشونت ذاتی دولت-ملت شبه مدرن" را از خود دکتر عبدالکریمی گرفته ایم؛ اینک با همان آموزه ها بر ایشان خرده می گیریم که چرا با این کمپین این خشونت ساختاری و ذاتی را به جلب یک حمایت موردی تقلیل می دهید؟ بنابراین همین ابتدا بایستی حیطه انتقاد خویش را مشخص کنیم و حساب خویش را از سایر انتقادات به دعوت ایشان جدا کنیم؛ در کانال دکتر چند مورد از این انتقادات بازتاب داده شد از جمله اینکه آقای عبدالکریمی چرا به اصل قصاص اعتراض نکردی؛ یا چرا در خصوص حقوق انبوه معترضین سال ۱۴۰۲ که حجم هزینه هایی که متقبل شدند به لحاظ کمی و کیفی بسی سنگین‌تر بود سکوت کردی؟ و ...
اما موضع انتقادی نگارنده به هیچ وجه در عداد این انتقادات نیست!

ما معتقدیم عبدالکریمی در مقام یک دانشگاهی اهل فلسفه فعال در حوزه ی عمومی که حسن نیت وی در دغدغه مندی برای آینده ی این کشور برای بسیاری از جمله نگارنده اثبات شده است بایستی در سطح ماکرو به صورت‌بندی پروبلماتیک ایران در خصوص همان ترم خشونت ساختاری و ذاتی جوامع توسعه نیافته و خشونت ذاتی و ساختاری دولت و جامعه شبه مدرن بپردازد و سرمایه ی اجتماعی خویش را در سطوح مزو و میکرو به کار نگیرد چرا که مسائل و مشکلات ما بسیار فراتر از این امور جزئی در سطح خرد است هر چند در این مورد هم منکر حسن نیت و اثرگذاری دعوت وی نیستیم.

لذا امیدوارم دوستان نازنین همه ی انتقادات را یک کاسه نبینند و اجازه بدهند تمایزات آشکار شود تا جناب دکتر عبدالکریمی فرصت تامل و پاسخگویی به فراخور انتقاد مطروحه را پیدا کنند امیدوارم همه ی اهل تخصص دغدغه مند از جامعه شناسان تا اهل رسانه به مباحث خشونت پرهیزی و خشونت زدایی
در سطح کلان توجه کنند خاصه در شرایط خطیری که در این ایام ملتهب منطقه ای بسر می بریم. با آرزوی توفیق و ادای احترام به همه‌ی منتقدان و مصلحان از جمله دکتر عبدالکریمی که می دانیم قدر حمایت ها و انتقادات را همزمان می دانند و منتقدین خویش را هم جزو سرمایه‌ اجتماعی گفتمان خویش تلقی می کنند.

https://ensafnews.com/508038/%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%DA%AF%D9%81%D8%AA%E2%80%8C%D9%88%DA%AF%D9%88-%D8%A8%D8%A7-%D8%A7%D9%87%D9%84-%D9%86%D8%B8%D8%B1-%DA%AF%D8%B4%D9%88%D8%AF%D9%87-%D8%A8%D8%A7%D8%B4%DB%8C%D9%85/

شاید بتوان روزی نام تو را بلند بلند در شهر صدا زد
نام تو را که شروع همه ی شادی‌هاست
من کوچه ها و خانه های بسیاری را در جسم کوچک خویش جا داده ام
خیابانها و ساختمان ها و پل ها و کافه ها را
-و داشت یادم می رفت درخت ها را؛ درخت ها را-
در جسم من شهری زیست می کند
که بر سر چهارراه‌هایش ماشین ها و عابرها به نوبت تردد می کنند
این رگ ها هم که در سراسر جان من روانند خطوط ارتباطی این شهر بزرگ هستند
خطوط حامل حرف ها و پیغام های عاشقانه
من مجبورم مدتی این شهر را در خویش پنهان نگاه دارم
تا موعد مقرر فرا برسد
شهری که تا اطلاع ثانوی در جسم و جان من می زید
تا یکی از همین روزها
متولد شود
آن روز شاید بتوان نام تو را بلند بلند در شهر صدا زد
نام تو را که شروع همه ی شادی‌هاست...
https://www.instagram.com/p/C5sXuzlO3Bo/?igsh=MXh6c3pmOHloanR0YQ==

🔶️🔸️طالع اگر مدد دهد دامنش آورم به کف...

(از سری جلسات حافظ‌خوانی)

♦️دکتر محمدحسن علایی

#حافظ

🎗با آکادمی وفاق به آدرس زیر در ارتباط باشید:

@sociologicalperspectives

🔴مناظره متنی محمدحسن علایی، جامعه‌شناس با بیژن عبدالکریمی، استاد دانشگاه

گفتمان نظام سلطه جهانی؛ پاسخ محمدحسن علایی به بیژن عبدالکریمی (قسمت سوم)

در ادامه مناظره متنی محمدحسن علایی، جامعه‌شناس با بیژن عبدالکریمی، استاد دانشگاه درباره «گفتمان نظام سلطه جهانی» که دو قسمت قبلی را در دیدارنیوز خواندید، در این مطلب می‌توانید پاسخ محمدحسن علایی به نقد بیژن عبدالکریمی را بخوانید

https://www.didarnews.ir/fa/news/163701/%DA%AF%D9%81%D8%AA%D9%85%D8%A7%D9%86-%D9%86%D8%B8%D8%A7%D9%85-%D8%B3%D9%84%D8%B7%D9%87-%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%BE%D8%A7%D8%B3%D8%AE-%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF%D8%AD%D8%B3%D9%86-%D8%B9%D9%84%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%A8%DB%8C%DA%98%D9%86-%D8%B9%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%84%DA%A9%D8%B1%DB%8C%D9%85%DB%8C-%D9%82%D8%B3%D9%85%D8%AA-%D8%B3%D9%88%D9%85

شاید هنوز سهمی داشته باشم
از روزهای آفتابی که خورشید بر آسمانش بر می آید
از نشستن در کنج کافه ایی و با یاد چند دوست قهوه ایی نوشیدن
از کلماتی که از دهان مردمان بسیارگو گریخته اند و خود را با هزار زحمت به دست من سپرده اند
از خیره شدن در چینش اشیا در یک گستره‌ی بی تماشاگر
از فهمیدن، که کتاب ها در طبق اخلاص می گذارند
از تصور شهرهایی که هیچ وقت فرصت سفر به آن‌ها دست نخواهد داد
از سرودن، که سابقا پیشه‌ی شعرا بود و امروز از عهده‌ی هیچ کس بر نمی آید
از زیبایی که چشم‌های خوکرده به تاریکی از درک خطوط نورانی آن عاجزند
...
شاید هنوز سهمی داشته باشم
از مخاطبی که چند سطر از من را پسندیده است
از دوستی که برای وعده ی دیدار پیش قدم می شود
از یک قرار عاشقانه‌ی بعید
از یک سپاسگزاری صمیمانه بابت یک لطف کوچک
از یک رخداد غیرمنتظره
از یک فردای بهتر
...
شاید هنوز سهمی داشته باشم

۲۴ فروردین ۱۴۰۳
https://www.instagram.com/p/C5qRIO4LGkO/?igsh=dWJuZTRxb3R2Mmpj