Телеграм канал «آکادمی وفاق؛ رویکردهای جامعه شناختی؛»

🔴فایل مجله هفته‌نامه دانشجویی دیالکتیک 🔻شماره سی و ششم 🔻دوازدهمین شماره از دوره دوم انجمن علمی-دانشجویی جامعه‌شناسی دانشگاه خوارزمی @kharazmi_sociology

🔻انجمن علمی-دانشجویی جامعه‌شناسی دانشگاه خوارزمی منتشر کرد! 🔴هفته‌نامه دانشجویی دیالکتیک 🔻شماره سی و شش 🔻ویژه‌نامه هفته علوم اجتماعی و روز دانشجو ▫️«خطرات سیاست سانسور» از محمد شاه رضا ▫️«در مرز عقل و میل» از احسان براهیمی ▫️«حق» از بهروز رحیمی ▫️«عدالت و سهمیه‌بندی » از ملیکا مهدوی ▫️«ایده وفاق برای ایران» از دکتر محمدحسین علائی انجمن علمی-دانشجویی جامعه‌شناسی دانشگاه خوارزمی @kharazmi_sociology

🔸سروده ای از نیچه‌ برای حافظ آن میخانه‌ که تو از بهرِ خویش بنا کرده ای‏ گُنجا‌تر از هر خانه‌اى است، می‌اى که تو در آن پرورده ‌ایی همه‌ عالم آن را دَرکشیدن نتواند.‏ آن پرنده‌اى که [نامش] روزگارى ققنوس بود، در خانه میهمانِ توست، آن موشى که کوه زاد، ‏ همانا خود تویی!‏ همه و هیچ‌ تویی، می و می‌خانه تویی، ققنوس تویی، کوه تویی، موش تویی، تو که هماره در خود فرومی‌ریزی و ‏ هماره از خود پَر می‌کشی ژرف‌ترین فرورفتگیِ بلندی‌ها تویی، روشن‌ترین روشنیِ ژرفاها تویی، مستیِ مستانه‌ترین مستی‌ها تویی ‏ تو را، تو را با شراب چه کار؟‏ #حافظ #نیچه @sociologicalperspectives

♦️نقد تفکر در تنگنای توهین و تعارف! ✍دکترمحمدحسن علایی (جامعه‌شناس) نفرین‌ها و آفرین‌ها در مواجهه‌ی با دکتر عبدالکریم سروش به عنوان یک شخصیت‌ تحقق یافته در سپهر فکری ایران معاصر را در این جستار محک و معیار مدعای خویش قرار می دهم؛ باری پیش برآنیم و ببینیم در نقد تفکر ایشان آیا جامعه‌ی به اصطلاح علمی و نخبگانی ما دچار این تنگنای توهین و تعارف بوده اند و یا نه، به نقد علمی ایشان خارج از ارزش‌داوریها مبادرت ورزیده اند، البته این جستار پیش‌درآمدی اجمالی به این ملاحظه انتقادی‌ست و پرداخت تفصیلی به این مهم از حوصله‌ی این جستار خارج است. همین اواخر نکوداشتی در فضای مجازی برای سالروز تولد هشتادسالگی جناب سروش برگزار کردند که نفس این عمل بی گفتگو پسندیده و قابل ارج است، لیکن در فقدان کوشش‌های عالمانه و تتبعات محققانه در عرصه‌ی نقد تفکر یک چنین جلساتی را هم مبدل به آیین‌هایی مناسکگرایانه و کم برخوردار از محتوای انتقادی می‌کند که در آن اشخاص به پاره ای ابراز وجودهای از سر تکلف و تعارف اکتفا می کنند و هیچ از عیارسنجی تفکر و نقد تفکر در آن خبری و اثری نمی‌توان جست. در سویه‌ی مقابل نیز یادآوری انواع و اصناف مواجهات از سر توهین و تکفیر در نیم قرن گذشته نسبت به ایشان چندان ضروری نمی نماید که به تکرار درآید. سروش توانسته است در نسل خویش، به حق برکشیده شود و محل توجه هم‌نسلان خویش و نیز برخی از اشخاص دیگر در نسل بعد خویش باشد، اما این دلیل نمی شود که در مقام نقد تفکر از سر ارادت یا خصومت آثار او مورد سنجش و ارزیابی انتقادی واقع نشود، عوامل بسیاری البته در این امر نامیمون دخیل بوده اند، از زمینه و زمانه‌ی تحقق وی گرفته، تا برخی مواجهات خود وی، و ... به هر روی آنچه برای ما اهمیت دارد سنجش عیار تفکر است و بس. کاری که نه آکادمی ایرانی به آن همت گماشته است و نه حتی محققانی که بیرون از آکادمی دغدغه سرنوشت تفکر انتقادی را در این کشور داشته‌اند چندان در این وادی گام نزده‌اند. که امید است نسل نوین پژوهشگران ایرانی در سایه‌ی این تذکارها به این مهم دست‌یازند نگارنده در خصوص دکتر شریعتی و دکتر عبدالکریمی کارک‌هایی صورت داده است که در دست تکوین و تکمیل است این مهم در خصوص فردید، داوری، سروش و ... بایستی مطمح نظر نسل نو پژوهشگران واقع گردد. @sociologicalperspectives

♦️حاضران و غایبان یلدا! ✍دکتر محمدحسن علایی (جامعه شناس) 🔸️امسال اولین یلدای پساجنگ بود، یلدایی که اگر چند ایرانیان زیر بار انواع گرفتاری‌ها از هوای ناسالم و آلوده گرفته تا گرانی اجناس و اقلام، صورت خود را با سیلی این شب آیینی سرخ کردند و از خلعت یلدا خانم برای تن برهنه‌ی زندگی جامه‌ای وصله‌پینه دوختند با این همه این شب حاضران و غایبانی هم داشت. 🔸️بی گفتگو توسل به مناسبت‌هایی چون برگزاری جشن یلدا برای ارتقای تاب‌آوری اجتماعی انسان ایرانی در دل انواع و اصناف بحران‌های ریز و درشت، در نوع خود و به جای خویش ارزشمند است. اما آیا می‌توان در خصوص فراگیری آن چند و چون جامعه شناختی کرد؟ 🔸️از جشن‌های لاکچری که عموم طبقات پایین جامعه از آن غایب بودند، که بگذریم حتی از سفره‌های سال‌های پیشین این جماعت تنقلاتی چون آجیل و شیرینی و ... هم غیبت داشتند، اما از آن مهم‌تر غیبت بسیاری از جوانان و نوجوانان نسل جدید در کنار این سفره بود. 🔸️به نظر می‌رسد نسل نو چندان این جشن را جدی نگرفتند و گرنه آن را سوژه‌ی فضای مجازی می کردند که گویا چندان با ذائقه‌ی ایشان سازگار نیافتاده بود. این نسل برای خود بهانه‌های خود را و بساط خود را دارند و در یک تصمیم جمعی اعلام نشده، به سلیقه های هم سر و شکل می بخشند که از نگاه جامعه‌شناختی ارزش نقد و بررسی تجربی دارد. 🔸️زنان حاضر بودند با رنگ ها و سبک‌های مختلف، در هماهنگی با شعر و موسیقی، و البته که زنان به دنبال بهانه برای بخششند، بخشش زندگی و گرما... 🔸️اقوام مختلف ایرانی اما هر یک به سبک و سیاق خویش حاضر بودند، ایرانیان هر کجای دنیا هنوز یلدا را پاس می دارند، البته یلدای امسال معنای نمادین‌تری یافته بود برای خروج از تاریکی های تاریخی و تمدنی و رفتن به پیشواز نور و گرما... 🔸️ و نهایتأ حاضر همیشگی این بزمگه بی گمان کسی نبود جز حضرت حافظ، که ما نیز در خاتمه به چند بیت از او این یاداشت را آذین می بندیم؛ نفس باد صبا مشک فشان خواهد شد عالم پیر دگرباره جوان خواهد شد ارغوان جام عقیقی به سمن خواهد داد چشم نرگس به شقایق نگران خواهد شد این تطاول که کشید از غم هجران بلبل تا سراپرده گل نعره زنان خواهد شد گر ز مسجد به خرابات شدم خرده مگیر مجلس وعظ دراز است و زمان خواهد شد... https://www.instagram.com/p/DSir9kXj6QY/?igsh=MjViODE3Z3lmdDVk

♦️حافظ؛ عارف یا عاشق؟! 🎙دکترمحمدحسن علایی #حافظ #حافظ_خوانی ✨️با آکادمی وفاق به آدرس زیر در ارتباط باشید: @sociologicalperspectives

🔺مناظره با موضوع «انسجام اجتماعی و تجربهٔ جنگ» 🔺باحضور: حمید‌رضا جلایی‌پور و علیرضا شجاعی‌زند 📍شنبه، ۲۹ آذر ۱۴۰۴، شبکهٔ چهار سیما @shiveh_tv4