|
: 669 | на пост: 151 | ER: 0% Публикации Упоминания Аналитика 2024-04-26 09:01:01 |
65
0 |
Зьбягаюць струмкі з капяжа:
у асфальце
ямачкі-чаравічкі.
|
|
: 669 | на пост: 151 | ER: 0% Публикации Упоминания Аналитика 2024-04-25 19:01:02 |
100
0 |
Дзе — старасьць,
дзе — маладосьць?!.
Зацьвілі яблыні сёньня.
|
|
: 669 | на пост: 151 | ER: 0% Публикации Упоминания Аналитика 2024-04-25 09:01:01 |
118
0 |
Схаваўся ў царкву ад дажджу:
знянацку
зірнулі знаўпроць сьвятыя.
|
|
: 669 | на пост: 151 | ER: 0% Публикации Упоминания Аналитика 2024-04-24 19:01:02 |
136
0 |
Блукаю па Вільні.
На даўніх мурах
новыя назвы.
|
|
: 669 | на пост: 151 | ER: 0% Публикации Упоминания Аналитика 2024-04-24 09:01:01 |
145
0 |
Пакінуты дом. Зазірае ў акно
галінка зялёнай вішні:
няўжо нікога?!..
|
|
: 669 | на пост: 151 | ER: 0% Публикации Упоминания Аналитика 2024-04-23 19:01:01 |
152
0 |
Падпіў — і трымаецца што ёсьць сілы
аберуч за бохан хлеба:
стары вясковец.
|
|
: 669 | на пост: 151 | ER: 0% Публикации Упоминания Аналитика 2024-04-23 09:01:01 |
165
0 |
Цягнецца з коміна дым
па-над сьнежным бязьмежжам:
адна сьцяжына — і тая ў неба.
|
|
: 669 | на пост: 151 | ER: 0% Публикации Упоминания Аналитика 2024-04-22 19:01:02 |
189
0 |
Тулю да грудзей абярэмак
паленаў скалелых:
і ў нас будзе нарэшце сьвята!..
|
|
: 669 | на пост: 151 | ER: 0% Публикации Упоминания Аналитика 2024-04-22 09:01:01 |
210
0 |
Прыгажосць, пра якую Дастаеўскі казаў, што яна выратуе свет, ратуе свет пастаянна, спрадвеку — сама-ахвяруючыся, самапераўзыходзячыся, перакульваючыся ў сваю дыялектычную процілегласць — у пачварнае, і такім чынам далучаючы гэтую другую палову свету да сябе.
|
|
: 669 | на пост: 151 | ER: 0% Публикации Упоминания Аналитика 2024-04-21 19:01:01 |
226
0 |
Вострыць і вострыць дзюбу
аб камень крумкач:
ну, ляці ўжо, досыць!..
|
|
: 669 | на пост: 151 | ER: 0% Публикации Упоминания Аналитика 2024-04-21 09:01:01 |
227
0 |
Лужына.
Захапіла
жоўты кляновы ліст
і зашклілася лёдам:
Ейны!..
|
|
: 669 | на пост: 151 | ER: 0% Публикации Упоминания Аналитика 2024-04-20 19:01:01 |
220
0 |
Каменьне ў затоцы,
сярод каменьня шэрыя качкі:
восеньскі морак.
|
|
: 669 | на пост: 151 | ER: 0% Публикации Упоминания Аналитика 2024-04-20 09:01:01 |
236
0 |
Такі прыгажун,
а зажураны: неба ня хоча
ужо ўсьміхацца табе, сланечнік?!.
|
|
: 669 | на пост: 151 | ER: 0% Публикации Упоминания Аналитика 2024-04-19 19:01:01 |
248
0 |
Зьмяркаецца.
У парку крычаць вароны -
і крыкам намацваюцца, што яны ёсьць.
|
|
: 669 | на пост: 151 | ER: 0% Публикации Упоминания Аналитика 2024-04-19 09:01:01 |
254
0 |
Адгарадзіўся ад навакольля
плотам зь бярозаў і соснаў
і сам за німі стаіўся: лес.
|
|
: 669 | на пост: 151 | ER: 0% Публикации Упоминания Аналитика 2024-04-18 19:01:01 |
255
0 |
Азірнуўся —
нехта бяжыць па маіх слядах:
сухое лісце.
|
|
: 669 | на пост: 151 | ER: 0% Публикации Упоминания Аналитика 2024-04-18 09:01:02 |
250
0 |
«І што за пачвара?!.»
— крычаць
узбураныя вароны:
знікае
за дрэвамі верталёт.
|
|
: 669 | на пост: 151 | ER: 0% Публикации Упоминания Аналитика 2024-04-17 19:01:01 |
246
0 |
І гэта не тое,
і тое не гэта:
з вядра
выкідвае смецце варона.
|
|
: 669 | на пост: 151 | ER: 0% Публикации Упоминания Аналитика 2024-04-17 09:01:01 |
261
0 |
Адкладаю меч — ён нецярплівы, і з ім я небяспечны найперш самому сабе, бо дарэшты не ведаю, хто мне ёсць хто (хто сябра, хто вораг, хто здрайца, а хто проста старонні) і хто самому сабе я сам; абапіраюся на шчыт — ён умее чакаць.
|
|
: 669 | на пост: 151 | ER: 0% Публикации Упоминания Аналитика 2024-04-16 19:01:02 |
250
0 |
Калі ў далёкай далечыні рэйкі пачынаюць супадаць — так і павінна быць. Але калі яны пачынаюць супадаць у блізкай блізіні — гэта ўжо катастрофа.
З там і тады катастрофа настойліва ссоўваецца ў тут і цяпер, даказваючы і паказваючы, што няма нічога, што магло б з ёю зраўняцца, адужаць яе, пераўзысці.
І бесперапынна, сцвярджаючы нейкае правіла ці паўтараючы мантру, соўгаюцца па рэйках цягнікі, не дазваляючы ім ні канчаткова супасці, ні раз’яднацца.
