АБАЙДЫҢ ҚАРА СӨЗЛЕРИ
Усы жасымызға келгенше жақсы өткиздик пе, жаман өткиздик пе? әйтеўир бир талай өмиримиз өтип кетипти.
Алыстық, жулыстық, айтыстық, тартыстық, әўерешиликти көре-көре келдик. Енди жер орта жасқа да келдик. Ҳәлсиредик, жалықтық, ислеп жүрген ислеримиздиң бәриниң мәниссиз, турақсыз екенин көрдик, бәри азап екенин билдик. Ал, енди қалған өмиримизди қәйтип, қалай өткизбекшимиз? Соны билмей өзим де ҳайранман!
Ел басқарыу? Қой, ел басқарыўға шамам жоқ. Ҳәмелге мәсирип, оның аўыр дәртине ушырайын деп жүрген адам басқармаса, ямаса кеўли алып ушып турған жаслар ислемесе, бизди бир Алланың өзи сақласын!
Мал бағыў? Қой, мал баға алмайман. Балалар өзлерине керегин өзлери бағып алар. Енди қартайғанда қызығын өзим көре алмайтуғын, уры залым гәззаплардың азығын бағып беремен деп, қалған аз ғана өмиримди хорлайтуғын жағдайым жоқ.
Алым болыу? Қой, алым болыўға алым сөзин сөйлер адам жоқ. Билгениңди кимге үйретесең, билмегениңди кимнен сорайсаң? Тыңлаўшы жоқ жерде илим жайып, қызығыўшы жоқ жерде оны дәлиллеп отырғаннан не пайда? Сырласып, дәртлесер адам болмаған соң, илим дегениң бул тез қартайтатуғын бир күйик.
Суўпылық етип, дин услаў? Қой, ол да болмайды, оғанда тынышлық керек. Кеўилде ямаса көрген күнимде бир тынышлық жоқ. Усы елде, усы жерде ол қандай суўпылық?
Балаларды тәрбиялаў? Қой, ол да қолымнан келмейди. Тәрбия берер едим, қалайынша үйретиўдиң мәнисин түсинбей отырман, ким болсын деп тәрбиялайман, қайсы елге, қандай хәрекетке қосаман? Балларымның өзине әўелги өмириниң билиминиң пайдасын тынышлық пенен көретуғын орын тапқаным жоқ, қаяққа барасаң, не ислейсең деп айтарымды да билмей отырман, ким бол деп тәрбиялайман? Оны да келистире алмадым.
Соңында ойладым: сол ойыма келген нәрселерди қағазға жаза берейин, ақ қағаз бенен қара сыяны ермек қылайын, кимде ким ишинен керекли сөз тапса, жазып алсын ямаса оқысын, кереги жоқ десе өз сөзим өзимдики дедим де, ақыры усыған тоқтадым. Енди буннан басқа хеш қандай жумысым жоқ.
@omir_sabaqlari