#Тонгги_ҳикоя
✔️ БОЙ ВА ДЕВОНА
Ўн икки мучасини ёғ босиб кетган бир бой бўларди. Бойлиги ошиб-тошиб ётсаям бола-чақаси билан бўз кўрпачада чордона қуриб нон ерди, пиширган овқатлари ҳам қуруқ ёвғон бўларди.
— Сиз нега бунақа зиқналик қиласиз? — деб сўраган одамга:
— Бошқалар қандай яшаса, мен ҳам шундай яшайман-да, улардан ўтиб қаёққа борардим, — деб жавоб берарди. Жавобни-ку, берарди, бироқ ҳеч кимга на товуқ, на бир кафт буғдой бермасди...
Қамиш капада бир девона яшарди. Уйига биров бориб қолса, эгнидаги биттаю битта чопонини ёйиб, тагига тўшарди. Охирги ярим нонини дастурхон устига қўярди. Шу қадар сахийлиги учунми болалар ҳамиша эшигининг олдида гирдикапалак эди.
P/s.: Қўли очиқнинг — йўли очиқ.
Бирни сийлаганни — Ўзи минг сийлар.
@milliyteatr