Аранг кўняпман
Ўзим кўз ёшимга чўкиб боряпман,
Оловдай ёняпман, куюб боряпман.
Энди сабрларни тундан оляпман,
Ёлғизликка кўндим, аранг кўняпман.
Ботаётган қуёш, менга ўхшайди,
Юлдузлар йўлимга нурин тўшайди.
Дард,аламим ўзим билан яшайди,
Ёлғизликка кўндим, аранг кўняпман.
Исмингни такрорлаб йиғлаб оламан,
Баъзан ўзимдан ҳам тониб қоламан.
Қабринг бошида жим ўйга толаман,
Ёлғизликка кўндим, аранг кўняпман.
Мана яна сенсиз кунлар ўтяпти,
Ёлғизлик ёмон мени ютяпти.
Биламан жаннатда ёрим кутяпти,
Сенсизликка кўндим, аранг кўняпман.
Ёлғизликка кўндим ночор кўняпман...
✍️ Лола Сaбирова 15.10.2021