Адміністрацыйна-тэрытарыяльны лад Вялікага Княства Літоўскага
Частка 2: Ваявода
1. Ваенная: Ваявода быў галоўнакамандуючым шляхецкага паспалітага рушэння (апалчэння) на тэрыторыі свайго ваяводства. Ён адказваў за набор войска і яго падрыхтоўку.
2. Адміністрацыйная і судовая: У кожным ваяводстве быў свой земскі суд, які разглядаў справы мясцовай шляхты. Ваявода таксама наглядаў за парадкам і выкананнем законаў вялікага князя на месцах.
3. Прадстаўніцкая: Ваявода быў старшынёю мясцовага сойміка – сходу шляхты павета або ваяводства, які абяраў паслоў на галоўны сойм Рэчы Паспалітай.
4. Гаспадарчая: Да кантролю за дзяржаўнымі маёнткамі, зборам падаткаў і развіццём інфраструктуры.
Па выніку, можна сказаць, што ваяводства была асновай, на якой трымалася ўся ўнутраная структура Вялікага Княства Літоўскага. Гэта быў не проста тэрытарыяльны падзел, а вельмі важны фактар з-за якога й існавала дзяржава. Ваяводаз абяспечваў кіраванне, абарону і самаідэнтыфікацыю жыхароў дзяржавы.