همیشه یه آدم بازنده بودم.
همیشه برای خونوادم کم بودم.
رفیقام همیشه هر کاری بوده کردم و هر وقت من گیر میفتادم اونا غیبشون میزد.
مسائل احساسی رو باختم و تنهایی داره خفم میکنه.
هیچی ته جیبم نیس با اینکه کل روزو کار میکنم.
تقصیر خودم نیس. واقعا تقصیر خودم نیس.
هیچ یقه ای هم نیس که بگیرم.