اما عزیزِ من، اگر روزها گذشت و ما دیگر یکدیگر را ندیدیم، بدان که من همیشه از تو به خوبی یاد میکنم؛ من یادِ تو را، چون خاطرهای ارزشمند در قلبم برای همیشه نگه میدارم.
فراموشت کنم عزیزم؟ میتوانم؟ معلوم است که میتوانم. نخواستم که فراموش شوی، که نشدی. اما مثل خودت بودن آنقدرها سخت نیست. فکر میکردم نخی بین ما وجود دارد که بهرحال هر کجای دنیا با هرچقدر فاصله، در نهایت آن نخ مهر ما را بهم وصل میکند. اشتباه میکردم. این آخرین وداع من برای تو خواهد بود. وداع من با کسی که ادعا داشت احساسات من همیشه مقدم بر احساسات خودش بوده و میان ما آنکس که دوست داشتنش همیشه میچربیده تو بودی. خدانگهدار کسی که خودش را نه، اما دوست داشتنش را از یاد خواهم بُرد.