#саждаи_саҳв_масалалари
«АЛЛОҲУ АКБААР» ЁКИ «ААЛЛОҲУ АКБАР» ДЕЙИШ
Баъзи имомлар такбир айтишда катта хатога йўл қўядилар. «Аллоҳу акбар» дейиш ўрнига «Аллоҳу акбаар» дейдилар. Яъни «ба» ва «ро»нинг орасига алиф қўшиб юборадилар. Худди шундай, баъзи имомлар «Аллоҳ» лафзининг алифини чўзиб, «Ааллоҳу акбар» дейдилар. Бу икки кўриниш ҳам хатодир. Иккала суратда ҳам намоз бузилади. Агар таҳрима такбирида шундай айтилса, намоз бошиданоқ дуруст бўлмайди. («Сағирий», 142-6; «Фатово Оламгирий», 1-ж 73-б.)
ТАКБИРИ ТАҲРИМАДА «АЛЛОҲУ АКБАР»НИ ИМОМДАН АВВАЛ АЙТИШ
Баъзи пайтда муқтадийлар ҳам намозни бузадиган хатолар қиладилар. Масалан, имом такбири таҳрима айтиши, яъни «Аллоҳу акбар» дейишидан олдин муқтадий «Аллоҳу акбар»ни айтиб бўлади ёки имом «Аллоҳ» лафзини тугатишидан олдин муқтадий «Аллоҳ» лафзини айтиб бўлади. Ушбу икки кўринишда ҳам муқтадийнинг намози дуруст бўлмайди. Бундай бўлганида муқтадий бошқатдан имомга иқтидо ниятида «Аллоҳу акбар» деб намозга кириши лозим. («Сағирий», 143-б; «Фатово Оламгирий», 1-ж, 68-б.)
«АЛЛОҲУ АКБАР»НИ ТИК ТУРГАН ҲОЛДА АЙТИШ ЗАРУРДИР
Аксар муқтадийлар намозга етиб келганларида имом рукуъда турган бўлса, унга қўшилиш учун «Аллоҳу акбар»ни тик турган ҳолда айтмасдан рукуъга кетадилар.
Уларнинг «Аллоҳу акбар» дейишлари, рукуъга етганларида тугайди. Бундай тарзда намозга шерик бўлиш дуруст эмас. Уларнинг намозлари намоз бўлмайди. Такбири таҳримани айтиб бўлгунча тик туриш фарздир. Яъни тик турган ҳолда «Аллоҳу акбар»ни айтиб бўлгандан сўнг рукуъга эгилиш лозим. («Сағирий», 143- 6; «Фатово Оламгирий», 1-ж, 68-б.)
БЕМОРНИНГ ТАКБИРИ ТАҲРИМАНИ ТИК ТУРГАН ҲОЛДА АЙТИШИ
Тўлиқ намозни тик турган ҳолда ўқий олмайдиган, лекин таҳрима такбирини тик туриб айта оладиган киши, тик турган ҳолда таҳрима такбирини айтади, сўнг ўтириб намозини адо қилади. Қаттиқ машаққат ва чидаб бўлмайдиган оғриқ бўлмаса, фарз намозда қиёмни тарк қилиш жоиз эмас. («Раддул муҳтор», 2-ж, 97-б.)
✹꯭꙰꙲🦅꯭꯭꯭꯭✶꯭ᯱᯱᯱᯱᯱ͜͡➢꯭ESKIOBOD. UZ☰꯭❬꯭❶꯭➣꯭❳꯭
ДЎСТЛАРИНГИЗГА ҲАМ УЛАШИНГ!!!
@eskiobodmasjidi