Телеграм канал «پژوهشی درباره ابن عربی، عرفان و تصوف»

⚠️ نقد صریح حضرت آیت الله سیستانی بر مطالب ملاصدرا در باب احکام فقهی ملاصدرا مدعی شده است که به دلیل بی اهمیتی مباحث فقهی و احکام دینی، نیازی به اعتبار سنجی و زحمت و دقت در سند روایات مربوطه نیست. مرجع اعلی آیة الله حاج سيد على سيستانى مدّ‌ظله‌العالی ضمن اشاره به این سخنان ملاصدرا، دیدگاه او مبنی بر بی‌فایده بودن دقت علمی در متون و نصوص مرتبط با احکام و مسائل فقهی را مورد نقد قرار داده و آن را بسیار سست می شمارند. اوضاع وقتی وخیم تر می شود که با مراجعه به روایاتی که ملاصدرا در مسائل مهم و اعتقادی استفاده کرده، مشاهده می کنیم که آنها نیز اکثرا از منابع صوفیه یا اهل تسنن بوده و به شدت از ضعف سندی و دلالی رنج می برند: «بیش از دو سوم احادیث موجود در این کتاب (أسفار ملاصدر)، از مصادر اهل عرفان اخذ شده که آنها نیز برگرفته از کتب حدیثی اهل سنت و یا کتب خاص عرفاست و کمتر از یک سوم آنها را در مصادر حدیثی شیعه پیش از قرن ششم می توان یافت.» «در برخی موارد به دلیل وجود برخی قرائن می توان گفت وی احادیثی کـه در مصادر معتبر شیعی نیز وجود داشته را از مصادر عرفانی و اهل سنت نقل کرده است.» (📚بازشناسی منابع حدیثی أسفار ملاصدرا، محمد مهدی کرباسچی، عباس همامی، مجله پژوهش های قرآن و حدیث، سال چهل و پنجم، شمارۀ دوم، پاییز و زمستان ،1391، صص 159-143) و از همه بدتر تفسیرهای عجیب و غریبی است که ملاصدرا از این روایات ارائه کرده است. برای مطالعه بیشتر در این زمینه رک به: ملاصدرا چگونه روایات را تفسیر می کند؟ فهم بسیار ضعیف ملاصدرا از روایات حضرت آیت الله سیستانی مبنای فکری ملاصدرا در پذیرش هر مطلبی که به اهل‌بیت علیهم‌السلام نسبت داده شده – حتی در صورتی که از نظر سندی بسیار ضعیف باشد – را به‌شدت نکوهش می کنند. ایشان همچنین از جنبه‌های فردی و اجتماعی به نقد دیدگاه‌های ملاصدرا پرداخته و با تحلیلی دقیق و موشکافانه، ضعف و کوته بینی نگاه وی نسبت به ابعاد گوناگون مسائل فکری، انسانی و اجتماعی را تبیین و آشکار می‌سازند. و در نهایت با اشاره به سیره اهل بیت علیهم السلام در اهمیت دادن به مسائل شرعی و احکام الهی، و یادآوری موضع‌گیری صریح ایشان در برابر مذاهب فقهی مخالفین، به روشنی نشان می‌دهند که دیدگاه‌های ملاصدرا در تعارض آشکار با سیره عملی و فکری اهل‌بیت علیهم‌السلام قرار دارد. متن کتاب المنهج في علم الأصول: «یکی از سخنان اشتباه ملاصدرا در رابطه با فقه این است که در شرحش بر اصول کافی، نوشته است: «اختلافِ روایات در احکام مشکلی ایجاد نمی‌کند؛ چراکه فقه و شناخت احکام جایگاه بلندی در مجموعه دین ندارد و آنچه اهمیت دارد فقط مسائل اعتقادی است. فلذا در این اختلافات به هر حدیثی که فقط انتساب به معصومین علیهم‌السلام داشته باشد _اگرچه اعتبارش ثابت نشود_ میتوان عمل نمود. اما مردمِ نادان چون این مطالب مهمِ ما را درک نکرده‌اند خود را به زحمت انداخته و در پی اعتبار سنجی احادیث و دقت در سند و متن آنها رفته‌اند.» و اشکال این مطالبِ سست، بسیار روشن است. زیرا پر واضح است که دین مبین اسلام، متکفل هدایت در تمام جوانب زندگی انسان شده است. همانگونه که دین اسلام به تصحیح عقائد ارزش داده است، به تنظیم ارتباط مردم با خدای خودشان و اصلاح روابطشان با یکدیگر نیز پرداخته است. و بسیاری از این احکام مربوط به مسائل اجتماعی و حقوق الناس و دماء و أعراض است كه بلاشک بيشترين حساسيت را دارد. چگونه ممکن است چنین سخنانی درست باشد و حال آنکه ائمه‌ی طاهرین علیهم‌السلام اهتمام فراوان بر مقابله با مذاهب فقهی غیر شیعی داشته‌اند تا جائیکه نزاع فقهی شکل میگرفت؟! و اساسا چگونه ممکن است کسی بگوید می‌توان به هر روایتی که منتسب به ایشان علیهم‌السلام باشد أخذ كرد؟!» 📚منبع: المنهج في علم الأصول ج۱، ۳۲۸ تا ۳۳۰ لازم به ذکر است که این رویکرد ملاصدرا در مواجهه با احکام الهی و مسائل مربوطه، از آموزه‌های عرفانی و صوفیانه در تحقیر و کم‌اهمیت شمردن شریعت متأثر است. برای مطالعه بیشتر رک به: مقاله مبانی شریعت‌گریزی صوفیه – دکتر حسن یوسفیان مقاله مبانی شریعت گریزی در تصوف – سید علیرضا موسوی 😀 مشاهده در سایت: https://ebnearabi.com/147279/آیت-الله-سیستانی-ملاصدرا.html 🌐پژوهشی درباره ابن عربی، عرفان و تصوف 🔫www.ebnearabi.com ✈️ https://t.me/ebnearabi 📌https://eitaa.com/ebnearabi ⛓@ebnearabi

⚠️ واکنش مرحوم آیت‌الله صافی گلپایگانی به فوت یکی از مشاهیر عرفان و تصوف: تجلیل از وی را جایز نمی‌دانم! آقا (حضرت آیت‌الله صافی گلپایگانی) نسبت به اهل انحرافات و کسانی که در مقابل اهل بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام، جرأت به خرج داده، اسائه ادب کرده و‌ پا را فراتر می‌گذاشتند، بسیار غیور‌ بودند و بی‌مجامله، رفتار می‌کردند. خاطرم هست در همین سال‌های اخیر که یکی از به اصطلاح عرفا فوت کرده بود، اصرار زیادی از سوی برخی افراد برای صدور پیام تسلیت می‌شد. عصر روز بعد که حسب المعمولِ هر روز خدمت معظم له رسیدم، عرض کردم: آقا! خبر فوت فلان آقا را شنیدید؟ فرمودند: «بله، برخی آقایان هم اصرار دارند که پیام تسلیت بدهم؛ ولی به هیچ وجه، چنین کاری نمی‌کنم؛ با چه حجتی پیام بدهم در صورتی که این آقا، احترام ساحت ربوبی و محضر خداوند متعال را نگه نداشته است!؟ شما آثارشان را ببینید. خیلی از موارد است که انسان از تفوّه به آن در برابر ذات اقدس الهی خجالت می‌کشد و چنین جرأتی نمی‌کند. آیا العیاذ بالله اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام درباره وجود خداوند متعال اینگونه مثل وی سخن گفته‌اند که قائل به این شده جماع مرد با زن از قبیل شهود حق است و فاعل و منفعل، خداوند متعال است: “فان الحقّ غيور على عبده أن يعتقد أنّه يلتذ بغيره، فطهره بالغسل ليرجع العبد بالنظر إليه فيمن فنی فيه، إذ لا يكون إلّا ذلك. الخ” یا اینکه کجا اهل بیت علیهم‌السلام فرمودند که “لاتأخذني سنة و لا نوم” و یا سخنان دیگری که در کتاب‌هایشان فراوان است و با مبانی قرآن و اهل بیت علیهم‌السلام در تضاد است! هیچ حجّتی برای اینکه پیام تسلیتی برای فوت گوینده این سخنان بدهم ندارم و تجلیل از وی را جایز نمی‌دانم!» 📚منبع: (محضرِ آفتاب) نکوداشت مرجع عالیقدر شیعه حضرت آیت الله حاج آقا لطف الله صافی گلپایگانی قدس سره تالیف محسن اکبری شاهرودی 😀 مشاهده در سایت: https://ebnearabi.com/147273/واکنش-آیتالله-صافی-گلپایگانی.html 🌐پژوهشی درباره ابن عربی، عرفان و تصوف 🔫www.ebnearabi.com ✈️ https://t.me/ebnearabi 📌https://eitaa.com/ebnearabi ⛓@ebnearabi