«У творчым сэнсе ўсё як мае быць, а ў чалавечым – невыносна хочацца дахаты». Уладзімір Някляеў распавёў пра жыццё і творчасць.
Інтэрв'ю з паэтам выйшла на «Радыё Рацыя».
«Хоць падцмоктвае гэтая змяя настальгіі, а вось выдадзена пяць ці шэсць кніжак, - кажа Уладзімір Някляеў. - І зараз яшчэ дзве кнігі, адна кніга – гэта мае драматычныя паэмы пра Ягайлу і Міндоўга, і яшчэ адна кніга – гэта пераклад “Гэй Бэн Гінома” на польскую мову. Чаго я ніяк не чакаў, бо 600 старонак тэксту. Узяцца перакладаць без ніякіх абяцанкаў з майго боку ці з боку выдавецтва нейкіх ганарараў, грошай, гэта не кожны ў нас возьмецца. А тут польскі латаратар, паэт і файны ўвогуле чалавек узяўся і гэта зрабіў.
Так што ў творчым сэнсе ўсё як мае быць, а ў чалавечым – вось гэтая праблема, праблема – хачу дахаты існуе, хоць ты і разумееш, што як бы ў тваёй хаце ўжо жывуць чужыя людзі. Хоць, дзякуй Богу, ніхто там да гэтай пары мне не чужы. Вось я не адчуваю нікога там чужынцам, усе гэта нашыя людзі. Я пра гэта пішу новы раман свой, як так сталася, што ўсе нашыя людзі зрабілі не нашай нашу Айчыну. Для мяне гэта пытанне балючае і намагаюся знайсці на яго адказ».