#жиноят_ва_жазо
Элёр Тоҳиржонов (исми-шарифлар ўзгартирилган) олти йилдан буён Избоскан туманидаги мактабларнинг бирида директор лавозимида фаолият юритиб келарди. Аммо бинойидек фаолият олиб бораётган директорни кутилмаганда негадир нафс қутқуси тўғри йўлдан адаштирди...
Ҳаммаси мактаб жисмоний тарбия фани ўқитувчиси Акмал Исроиловнинг ўз ҳисобидан уч ойлик таътилга чиқишидан бошланди. Бу гап пайдо бўлгандаёқ, директор унинг икки соат дарсини анча пайтдан буён кўзлаб юрган ўқитувчи Собира Араловага олиб берадиган бўлди. Қолган тўрт соати Насибахон Араловага насиб этди. Агар директор бу ишни қонуний тартибда виждонан бажарганда, ҳеч қандай муаммога ўрин қолмасди.
Аммо у бунинг эвазига ҳар икки ўқитувчидан (аслида, улар опа-сингил) 100 АҚШ доллари тама қилди.
Устаси фарангроқ эканми, директор ўқитувчиларни пул беришга осонгина, хамирдан қил суғургандек кўндирди-қўйди. Яна денг, уларнинг розилик аризаларини ҳам олиб улгурди. Фақат опа-сингиллар айни дамда ўзларида бунча пул йўқлигини айтишди. Директор бироз “юмшади” – миллий валютада бир миллион сўм беришса, кифоя!
— Иккалангиз овора бўлмай, битта қилиб бериб қўяқолинглар, — деди директор. — Мен тезда буйруқ чиқараман, дарсни ўтаверасизлар, кўнглингизни хотиржам қилинглар, Акмал Исроилов ҳали-вери қайтиб келмаса керак.
Албатта, ҳар бир жамоада, ўзаро мулоқотларда ҳар кимнинг, айниқса, раҳбарнинг хатти-ҳаракатлари, ўзини тутиши, ҳамкасбларнинг феъл-атвори ва турмушидаги ўзгаришлар муҳокама қилинади, таҳлил этилади.
Бинобарин, Насибахон Аралова ҳам синглисига юқоридаги ҳолат бўйича гап чиққанида, “Акмал Исроиловнинг ўзи ишлайвермабди, унинг ўқувчилари анча шўх эди, бизларга кўникармикан”, деб қолди.
— Ким билсин, бир амаллаб эплаймиз, — деди С. Аралова.
Сўнг гап айланиб, директор сўраётган бир миллион сўмга бориб тақалди.
Бу қанчалик қонуний?! Аслида-ку, улар бировнинг дарсини олиб бер, деганлари ҳам йўқ. Шундай экан, бу яхшиликми ё ёмонлик?! Ўй кўп, мулоҳаза кўп, жўяли жавоб эса, қиш кунидаги қуёшдек ҳадеганда юз кўрсатавермасди.
Барибир, раҳбарнинг гапи гап, қолаверса, розилик аризаси ҳам ёзиб бўлинди. Уларни ҳеч ким мажбурлагани ҳам йўқ, ўзлари дарров қўл қўйиб бера қолишди. Ўзи кўпинча шунақа бўлади: бир иш қилиб қўйилади-да, кейин шуни қилмасам бўларкан, деган ўй кишини тарк этмай юради. Юрса ҳам, турса ҳам, шу ўй уни теграсида айланаверади-айланаверади...
— Шу директор ҳеч пулга тўймади-да, — деди Н. Аралова норози оҳангда.
— Ҳадеб тама қилгани қилган.
— Қўяверинг, — деди синглиси.
Буёқда директор ҳам қилмишини хаспўшлашга тушди: “Ўзимга сўраяпманми бир миллионни, мактабни ободонлаштириш, гул экиш учун ишлатамиз. Бир сўми ҳам чўнтагимга тушмайди!”
Шу йил апрел ойида директор Н. Араловадан пулни сўрайди.
Аммо бу маблағ нафс измига кирган директорга насиб этмади, у шу куни воқеа жойининг ўзида ашёвий далиллар билан ушланди.
Э. Тоҳиржоновнинг қилмишига жиноят ишлари бўйича Андижон туман суди томонидан қонуний баҳо берилди. Яъни тамагир раҳбарга икки йил моддий жавобгарлик ва мансабдорлик вазифаларида ишлаш ҳуқуқидан маҳрум қилинган ҳолда 3 йил муддатга озодликдан маҳрум қилиш жазоси тайинланди.
Бу жиноят ишини баён этишдан мақсад — ҳаётда ҳар бир жиноий қилмиш жазосиз қолмаслигини таъкидлашдир.
Шоҳруҳ ВАҲОБОВ,
жиноят ишлари бўйича
Андижон тумани суди
тергов судьяси
Telegram