🔰 قدرت کلاسیک ها

📚 چند مدت پیش داشتم به این فکر می کردم که یک داستان کوتاه یا شاید بلند بنویسم برای این که نشون بدم قدرت پول به عنوان یک کاراکتر در دنیای جدید چیه. خیلی به این موضوع فکر کردم که پول رو چه طوری وارد داستانم کنم. شاید یک کت سبز رنگ باشه یا شایدم یک شخصیت ... بعد از یک کم فکر کردن great gatsby به ذهنم رسید. کتاب رو برای دومین بار امسال خوندم و حس می کردم انگار یک کتاب کاملا جدید خوندم. اجرا ایده تن و بدنم رو لرزوند و بعد یادم اومد که مارتین سال ها پیش گفته بود که great gatsby از محبوب ترین کارهاشه که مدام می خونه.

📚 واقعا چند اثر هست که خوندیم بدون این که بفهمیم چی خوندیم.

@Art_of_lies

🔰 پایداری و جا به جایی

📚 تا "قبل" از این که کتابتون رو تموم کنید. ولو وقتی 1 فصل ازش مونده باشه به خودتون اجازه بدید هر چیزی رو عوض کنید. اصلا کتاب رو از 0 تا 100 در همه زمینه ها بنیادی لافن فلایکون کنید

📚 ولی "بعد" از این که کتابتون تموم شد دیگه به خودتون اجازه عوض کردن بنیادی داستان رو ندید و با این وسوسه مبارزه کنید. فرم اثر باید به صورت کلی همون باقی بمونه ولی تا جایی که دوست دارید وقت بذارید برای قوی تر کردن فرم.

@Art_of_lies

🔰 دیالوگ نویسی

🔰 برای این که دیالوگ های یک شخصیت رو باورپذیر و خاص بنویسید

🔺 یک آرایه ادبی رو به دیالوگ های اون فرد گره بزنید که رد یک ارایه توی حرف های اون بیشتر از همه دیده بشه. و تنوع آرایه ها زیاد باشه خواهشا

🔺 گویش اون شخصیت و میزان راحتی اون در بیان عواطفش رو مد نظر بگیرید. میزان خشک یا شوخ بودن اون شخصیت رو هم در نظر بگیرید

🔺 تکه کلام ها رو مد نظر بگیرید ولی به ندرت ازش استفاده کنید. به صورتی که پیدا کردنش سخت ولی ممکن باشه. تکرار زیاد تکه کلام در کمدی مجازه.

🔺 فقط 70% اوقات به سه اصل بالا وفادار باشید

@Art_of_lies

🔰 انتخاب

📚 باید یاد بگیرید شخصیت هاتون دست به اعمالی بزنند که شما یا جرئت انجامش رو ندارید یا در نگاهتون انجام اون کار معقول نیست

📚 ولی باید یک منطق دیگه (که شاید مخالفشید) رو اونقدر باورپذیر در رفتار شخصیتون پرورش بدید که انتخاب های اون برای مخاطب باورپذیر باشه

📚 انتخاب های خارج از عرف شخصیت ها شاید از مهم ترین عوامل جذابیت داستان و هویت اون ها باشه.

@Art_of_lies

🔰 تلخ اما true

📚 بعد ما میگیم چرا ادبیات داستانی ایران جلوی آمریکا اینقدر کم میاره.

📚 رسما بزرگ ترین بحران ها و اتفاقاتی که جامعه جهانی رو به لرزه در آوردند اومدند و گذشتند (سومی هنوز داره می گذره) تعداد آثاری که واقعا بتونند در موردش حرف بزنند ... ناچیزه

📚 نمی دونم کم نوشته شدن این آثار برای این بود که مردم اهمیتی نمی دادند یا مردم اهمیت نمیدند چون نویسنده ها در موردش کم نوشتند. ولی خب ادبیات ایران رو الان واقعا می تونیم به یک مرد 50 ساله با یک مغز عقب افتاده تشبیه کنیم.

@Art_of_lies

🔰 حد خودتون رو تعیین کنید

📚 دارم به این نتیجه میرسم تا یک نفر "تمام" آثار تئاتر یونان باستان رو نبینه و درک نکنه بهتره حتی به فکر این نیفته که باور کنه برای نویسنده شدن آماده است. یعنی اصلا ... به صورت کامل چاپ شدن رو فراموش کنید حتی اگه قرارداد دستتونه.

(حالا وقتی از این سطح عبور کردید)

📚 تمام آثار شکسپیر رو هم به لیست اضافه کنید

📚 حداقل 30 تا از نمایش نامه های قرن اخیر رو هم اضافه کنید. این ها پیش نیازهای شماند.

📚 عموما با هر کسی که می خواد نویسنده بشه صحبت کردم تئاتر نه به چپش بوده نه به راستش. خب ... موفق باشید
@Art_of_lies

🔰 پیشنهاد

📚 اگه احساس می کنید در دیالوگ نویسی خوب نیستید. باور کنید که نیستید

📚 و وقتی باور کردید برید who's afraid of virginia woolf 1966 رو نگاه کنید

📚 کسی که این اثر رو به صورت کامل درک کنه و نتونه دیالوگ نویسی رو یاد بگیره امیدی بهش نیست

@Art_of_lies

3️⃣ داستان های جذاب و page turner. به اون سطحی گفته میشه که خواننده واقعا انگیزه ای برای ورق زدن داشته باشه و بخواد بدونه چه اتفاقی قراره کاراکترهای داستان بیفته و پایان داستان اون ها قراره چی باشه.

2️⃣ داستان های خاطره انگیزی که موفق بشند لحظاتی رو به وسیله ایجاد تنش درست بین پلات و دنیاسازی و کاراکتر در متن ایجاد کنند و در نقطه سکانسی تولید بشه که خواننده اون رو با گوشت و پوست و استخونش حس کنه، به خاطر بسپاره و از این که همچین موقعیتی رو خونده احساس رضایت کنه.
❗️ متاسفانه یا خوشبختانه نقطه اوج 99.99% داستان های ژانری همینه و سطح بالاتر بیشتر متعلق به جریان اصلیه تا ژانری. علمی تخیلی در این زمینه از فانتزی ولی موفق تره

1️⃣ داستان های بازگشت پذیر. داستان هایی که کار نویسنده با کتاب تموم شده ولی درگیری مخاطب با داستان تموم نشده این دسته داستان ها حسی در وجود خواننده به جا می ذارند که انگار فهم درستی از کاری که خوندند نداشتند و با علاقه و شور می خواند به داستان برگردند تا با فکر کردن بی پایان در مورد کتاب ذهن خودشون رو غنی کنند. اگه خواننده ها به یک پایان برسند یعنی داستان واقعا در این سطح قرار نداره

🔰 بعد از ساعتی تفکر، با اعتماد به نفس تمام تمام داستان های ادبیات ژانری و "فقط" ادبیات ژانری رو به 6 گروه از پایین به بالا تقسیم می کنم

خودتون رو در این تقسیم بندی پیدا کنید

6️⃣ داستان های سست و lazy به این معنا که نویسنده برای شعور مخاطب ارزش قائل نشده یا خودش به قدری بی شعوره که به سر هم کردن خودش پی نبرده

5️⃣ داستان های گیج کننده و confusing که نویسنده در ذهن خودش خروار یا شتروار داستان پردازی کرده. به خصوص در زمینه دنیاسازی، ولی هنوز نحوه انتقال اطلاعات، ترتیب زمان بندی وقایع یا جهت دهی به تمرکز مخاطب رو نفهمیده.

4️⃣ داستان های خسته کننده. که نویسنده هنوز به این باور نرسیده که در ژانر اینترتیمنت هست و داستانش باید مخاطب رو به هیجان و شور بیاره پس با خیالی خجسته و ماهیتابه ای داغ اونقدر تف میده که روحیه خواننده هاش بسوزه و تبخیر بشه. به چپ و راستش هم نیست چون فکر می کنه استخون دار بودن کتاب کافیه.

@Art_of_lies